Het Wijnmaandevenement was voor mij het laatste zeilevenement van het jaar. Door Jelmer werd ik er al ruim van tevoren op de hoogte gebracht dat hij samen met Anne weer eens in een Vrijheid zou gaan varen. Daarna volgden nog vele berichten om ons maar naar Alkmaar te krijgen, met succes. Het beloofde een winderig weekend te worden wat niet echt mijn hobby is, maar uit eindelijk toch die kant op gegaan want er zou een aardig veld bootjes komen.

Het bleek toch alweer enige tijd geleden dat we het Wijnmaand hadden gevaren, de laatste keer was nog bij de ZWVU in Uitgeest. Dus nog even navraag gedaan welke haven we nu precies moesten zijn om te voorkomen dat we in de verkeerde haven zouden staan. Voor de derde keer aangekomen in Akersloot voelt het bijna als thuiskomen, wetende dat de boot deze haven langs als thuishaven heeft gezien doordat Eric van Staten hem daar had liggen. Na een hartelijk welkom van de havenmeester die ons een mooie box toewees direct de mast erop en zeilklaar maken. Bij het palaver werd er uitgelegd hoe we moesten varen, wat wel zo handig is. Het voelt alleen wel een beetje raar dat de baan voor de Vrijheidjes wat korter is. Alsof je in een Optimist vaart.

Zeilen strak erop want de wind fluit al aardig in de masten van de haven. De pakken weer eens uit het stof gehaald wat die zullen wel nodig zijn vandaag. Op het grootzeil de haven uit, de plas op. In de luwte aan de hoge kant van de plas valt het nog wel mee, maar hoe lager we komen in de plas, hoe heftiger het wordt. De vlagen zijn stevig en op alleen het grootzeil planeren we al flink. Rick en ik kijken elkaar aan en denken hetzelfde. Het is Hobby. Genua erbij en dan ook nog een spinakker nee, geen zwemmen vandaag. We besluiten terug te gaan. Als eerste komen we weer terug in de haven waar we nog twee verbaasde Vrijheidjes passeren die vragen wat we gaan doen.

We hebben besloten te gaan winkelen want voor de rest van de dag beloven ze niet veel goeds. Rick was gisteren jarig en had nog geen cadeau mogen ontvangen. Onze trapezebroek komt nog uit de periode van voor zijn geboorte en is wel aan vervanging toe en ik weet nog wel een leuke winkel in Uitgeest die ons vast verder kan helpen. In Uitgeest aangekomen blijkt de winkel daar niet meer te zitten. Dekker watersport is al wat jaren geleden verhuist naar Zaandam, waar vroeger de Hembrug zat in die buurt. Daar aangekomen blijkt het een grote winkel te zijn die echt van alles heeft, maar geen trapezebroek, helaas. Een andere winkel blijkt ook nog eens wegens vakantie dicht te zijn, dus dan maar even bij pa en ma op de thee.

De volgende dag bleek dat er twee boten toch hebben gevaren; Freek en Anne waarbij de laatste zelfs de spinakker omhoog is gegaan. Maar ja, wat wil je ook als je Jelmer aan boord hebt, die is gewend veel harder te gaan. De zondag was veel aangenamer en er konden in totaal die dag vijf wedstrijden gezeild worden wat het totaal op zes zou brengen met één aftrek. De eerste wedstrijd werd er erg goed gekeken hoe de Draken en de Finnen uit de start blokken gingen. Door sommige werd er iets te goed gekeken waardoor Dirk na een flinke klap met Otto de Duck tape moest hanteren. Maar gelukkig kon hij na wat kunst en vliegwerk nog wel meedoen met de laatste vier.

De baan die gevaren werd was een op en neer baan met een poort aan de onderkant. Je moest net zo lang doorvaren tot er een bootje met een vlag en een fluitje in de poort aangaf dat je mocht finishen. Het gevaar van deze opzet is dat je als comité goed moet weten wanneer je daar gaat liggen met die vlag en fluit. Door een foutje van het comité had Fokke daardoor de mooie ervaring om als eerste over de lijn te mogen gaan, gevolgd door Anne en Marco als derde. De wedstrijden daarna bleef er wel druk gezet worden op Anne maar het mocht niet baten. Anne werd één, Freek twee en Marco drie. In de achterhoede was het daarentegen veel spannender; daar werd flink van plek gewisseld. Wat terug te zien is in de uitslag: één punt verschil tussen Renate met 28 punten Dirk met 29 en Boudewijn ook met 29 punten. Ook de 1348 van Otto had hier waarschijnlijk tussen gezeten ware het niet dat hij ruzie kreeg met een Draak van een boot. Al met al hebben we toch een mooie laatste zeil dag kunnen hebben, wat met een fles wijn voor ieder een goed thuis komen is.

Marco V739

Weer: onbestendig, T<17 C, tijdens de races vooral droog/wolkje-zonnetje, maar als het regende, kwam het meteen ook met bakken uit de hemel. Ik wist tijdens de zondagochtendbui op het water niet helemaal zeker meer, of ik zeilen in de herfst nu echt leuk vind. Zaterdag, vooral ‘s middags vrij veel wind, zondag gemiddeld iets minder, maar rare vlagen rond en tijdens buien.

Het gezelschap was select, slechts vijf ingeschreven boten. De maat van de 1121 moest zich helaas op korte termijn ziek melden, zodat ik een soort dubbele match races verwachtte. In de eerste race op zaterdag kwam dit ook wel zo’n beetje uit, waarbij de 845 (Anne/Perjan) voor de 13 eindigde (Wouter/Rinse) en de 1434 (Renate/Manfred) voor de 1565 (Anneke/Rob). Daarna gebeurde er iets vervelends. De 1565 kreeg tijdens het optuigen een rare vlaag te verwerken en Anneke, die net op de punt stond te balanceren, raakte te water. Met de toegenomen wind had ik weinig in te brengen tegen de beste boten uit onze klasse op hun favoriete wedstrijdwater. Wel de race uitgezeild en in tegenstelling tot eerdere jaren: beide boten zien finishen. Zover zaten we er niet vanaf.

Zondagochtend begon goed met een een lieflijk windje en koffie met oranjekoek in de zon en, maar daarna een paar felle buien. Onderweg naar de start droop het water uit ons haar. Vlagen, winddraaiing, startuitstel. Gedurende de wedstrijd enige strijd tussen beide match-race koppels, tot er plots vanuit het niets een soort valwind kwam, die ineens de windkracht van Bft 2 naar 6 liet stijgen. Deze ‘held’ gooide snel de grootzeilschoot los en kon ten koste van enig terrein de vlaag opvangen, maar de 1565 kreeg hem ongelukkiger binnen en sloeg om. Anneke weer te water, ditmaal in gezelschap van haar stuurman Rob. Ondertussen maakte Wouter het Anne nog even lastig bij de finish, maar kon net niet langs de 845 komen. En tja, wat zal ik over de vierde race vertellen, behalve dat Arjan Willemsen van het finishcomité de uitslag na de eerste boei alvast opschreef en dat naderhand de totaaluitslag ook niet erg moeilijk te berekenen was?

Ondanks het kleine groepje boten heb ik een leuk wedstrijdweekend gehad. Het varen op het Sneekermeer  blijft iets bijzonders. Mag ik daarom een lans breken voor de evenementen van de KWS? Goed wedstrijdwater, een geoliede organisatie, veel gezelligheid op het eiland en ook nog eens de gastvrijheid van Anneke Ornée, die vlakbij droge slaapplaatsen en een prima ontbijt aanbiedt. Dankjewel, Anneke, dankjewel KWS.

Ik hoop volgend jaar bij de Kleine Sneekweek een groter veld te zien varen. Houdt het Hemelvaartsweekend eens vrij voor Friesland! Het is leuk!

 Renate

Prachtig en goed georganiseerd evenement dat samen met de Flitsklasse gevaren werd op het Pikmeer en de Wijde Ee, inclusief het nieuw doorgestoken poldertje en de Tynje. Alle wedstrijden werden rond het eiland gevaren in koersen met wind in oostelijke en zuid-oostelijke richting. Drie dagen gevaren met heerlijk weer, temperaturen ruim boven de twinig graden en veel, heel veel zon (zie foto’s). Vrijdag en zaterdagmiddag een stevige wind, zondag was het iets minder hard werken.

De wedstrijdleiding had de windverwachtingen goed ingeschat en heeft het veld op vrijdag drie keer gestart, zodat er op de rustigere zondag maar twee races gevaren hoefden te worden in plaats van de oorspronkelijk geplande drie. Zo kwamen we in totaal zonder moeite aan negen mooie wedstrijden –twee aftrek races. Geen standaard koersen maar doordacht uitgezette banen, op zaterdag iets afgekort om vier wedstrijden varen mogelijk te maken. Kruisen door de Tynje leverde op vrijdag en zondag interessante wisselingen in de volgorde in het (achter)veld op, die wel gunstig voor mij waren, maar de nodige tijd kostten. Wouter kan er ook iets over uitleggen.

Anne Halma en Perjan Smulders in de 845 bleken een onverslaanbaar team. Manfred en ik (1434) zijn blij met een vijfde plaats als hoogste notering, voor hen bleek dit een vervelende aftrekscore… De tweede en derde plaats met gelijke punten waren voor respectievelijk Paul Wassink/Michiel Nijhof (1126) en Ewout Tesselaar/Petra Hofstra (1394). Erg goed gevaren na je lange blessure, Ewout! Hoogste noteringen van de Vrijbuiters voor Freek Loos/Klaas van de Molen (400, 5de) en de 739 van Marco en Rick Haanstra (6), De Schinkel moest zich tevreden stellen met als hoogste een achtste en negende plaats voor respectievelijk de 8 (Armand Pruijmboom en Yvo Smulders) en de 1434 (Renate en Manfred Voetter). Renate en Manfred heel blij.

Het was erg fijn om Arjan Willemsen weer op het water te zien en op een niet onverdienstelijke zevende plaats te zien eindigen (en hij zal je overigens graag vertellen over hoe mooi Manfred en als eerste om de bovenboei kwamen in de één na laatste race om vervolgens een groot deel van het veld inclusief onszelf om de verkeerde boei te sturen). Ook goed, dat onze nestors Jack Aarts en Jan Sorber weer aanwezig konden zijn!

Anne en Perjan te water na de prijsuitreiking, als prijzen de  kampioenswimpels, bekers en leuke foto’s van onder andere mooie watergraafmachines voor Dirk Postma en Fokke Buwalda, hoewel Rob de Jong er eigenlijk ook eentje verdiende…

Peter Verhoeven, wedstrijdleiding, alle andere vrijwilligers en medewerkers van Frisia, dankjewel voor een heerlijk weekend en we komen terug!

Prachtig zeilweer tijdens het NK-Sprint 2022 en hele goede banen, uitgezet door Frouk Segaar van het CAM vanuit de ARZV in Akersloot. Er stond een stevig windje, wat goede aankleding noodzakelijk maakte en voor mij persoonlijk op de grens was, maar wel gaaf varen. Iedereen heeft erg genoten. We hadden een mooi veld van 14 boten, die dertien korte wedstrijden hebben gevaren. Gelukkig waren er wel vijftien inschrijvingen en telde dit voor de KNWV, zodat na afloop terecht de kampioenswimpels zijn uitgereikt.

Er werden in zeven wedstrijden op zaterdag gevaren en zes op zondag, in banen die bestonden uit een kruisrak gestart vanaf een heerlijke lange startlijn, een stuk halve wind spinnakeren van boei één naar boei twee (ging net). Daarna een stuk voor de wind racen naar een gate met de spinnaker gegijpt en als laatste een paar slagen kruisen naar een kleine finishlijn. Kun je nog mooi wat bakboord-stuurboord situaties mee laten ontstaan. Koos en René (V432) hebben overigens aan het begin van wedstrijd zeven nog uitgebreid getest of het water van de startlijn nat was. Zo te zien was dit het geval. De competitie voor de tuimeltrofee is groot dit jaar.

Wouter Boekel en Betty Gietema in de 13 en Anne Halma en Marion Smulders-Ornée in de 845 hebben fanatiek gestreden om de eerste plaats en de winst van alle individuele wedstrijden onder elkaar verdeeld, op eentje na. Verbazingwekkend genoeg zijn Manfred en ik (V1434, uiteindelijk als achtste eindigend) er namelijk vandoor gegaan met de winst van de één-na-laatste race. Boudewijn (1301) kwam er in het kruisrak weer eens aan over bakboord en Manfred adviseerde mij terecht om overstag te gaan om een aanvaring te voorkomen. Het leek er aanvankelijk op, dat de andere kant op meer wind stond en daar gingen Boudewijn en Mike dan uiteindelijk ook naartoe.

Ik baalde wat, maar had geen zin in wederom overstag te gaan. Goed gegokt, want dit leverde een opmerkelijke vlaag op, waarin ik ineens een heel stuk hoger kon sturen en vrijwel in één keer de bovenboei bereikte. Ik begreep er in eerste instantie niets van. Waarom ging iedereen nou eerst richting boei twee? Na elf keer oefenen besloot ik, dat de baan niet veranderd kon zijn en ging toch maar om boei één. Hoewel de rest van het veld inmiddels ijlings op ons afsnelde, konden we hen zowaar voor blijven. Onze spinnaker ging zonder probleem omhoog en raakte ook niet in de war bij de gijp, Manfred nam bij de gate het initiatief voor de te varen koers voor het geval ik alsnog de weg kwijt raakte en jawel, gewonnen!

De strijd tussen de 13 en de 845 werd uiteindelijk beslist in het laatste rak van de laatste race. Heel spannend dus, en uiteindelijk ging de familie Boekel-Gietema er vandoor met beide kampioenswimpels, een nat pak, medailles en twee lekkere flesjes bier van de door de horeca van de ARZV terecht gekozen plaatselijke brouwerij. Freek Loos en Klaas van der Molen (3^e) wisten in de 400 Niek en Jasper van Vuure in de 1076 (4^e) en Paul Wassink en Perjan Smulders (5^e) in de 1126 voor te blijven.

Het was gezellig in Akersloot en de organisatie van ons NK-sprint was uitstekend. Dankjewel Frouk en je ploeg, en Peter Verhoeven en Froukje Kampen voor de organisatie namens de VKO! Ik ben benieuwd hoe het NK-sprint er volgend jaar in Loosdrecht uit zal zien, en hoop dan op een mooi veld van minstens vijftien deelnemers.

Renate V1434